Dagur 25

Jæja, þá er farin að styttast dvölin hérna. Einn dagur eftir af skipulagðri dagskrá, en ég hugsa að ég verði hérna fram á laugardag eða jafnvel sunnudag til að nýta mér æfingaaðstöðuna aðeins lengur.

Við fórum í þolgönguna í morgun í nístandi norðvestangjólu og gengum framhjá hálf-frosnum pollum og hrímuðu grasi, en á móti kom að það var sól og mjög fallegt (glugga)veður.

Eitthvað er maginn í mér farinn að kvarta undan matnum - ég verð vör við að mér verður hálf-óglatt þegar ég nálgast matsalinn, en svo lagast það þegar ég fer að borða. Það er ekki að mér þyki maturinn vondur, hann er bara frekar góður, en fjölbreytnin er ekki upp á það besta. Það er alltaf boðið upp á sama áleggið á morgnana og í kaffinu, og undanfarna viku hafa alltaf verið baunaréttir á boðstólum í hádeginu og samtíningur á kvöldin, nema þessa 2 daga sem það er fiskur í matinn. Þegar þarf að þóknast svona mörgum bragðlaukum, og þá sérstaklega öldruðu fólki sem er ekki vant sterkum mat, þá hættir matnum til að verða svolítið bragðdaufur hvað varðar krydd, sérstaklega ef maður er nú vanur að borða rótsterka karrýrétti og chilli. En það er vel hægt að sætta sig við þetta til styttri tíma.

Ég er að lesa áhugaverða bók sem er ætlað að hjálpa manni að koma lagi á átvenjur og losa sig við ósiði sem tengjast mat, svo sem svelti, ofáti, lotugræðgi og nart á milli mála. Hún virkar mjög skynsamleg, og ég held að kerfið sem hún boðar gæti hjálpað mér. Það er víst verið að þýða hana á íslensku, og verður áhugavert að sjá hvort þetta verður næsta tískan í baráttu þjóðarinnar við offitu.