Í framhaldi af síðasta pistli

Í síðustu færslu minntist ég á að aðalatriðið við húsbílinn væri að geta pissað á nóttunni án þess að þurfa að klæða sig og fara út til þess. En auðvitað er það ekki í alvöru mikilvægasta atriðið, heldur bara hugmyndin sem mætti fá af lestri á fyrstu færslunum um húsbílaævintýrið á þessu bloggi.

Það sem mestu máli skiptir í sambandi við þennan húsbíl er auðvitað frelsið sem hann veitir mér. Ég fer í bíltúra flestar helgar á sumrin (og nokkrum sinnum á hverjum vetri) og nýt þess að snuðra uppi áhugaverða staði og skoða bæði menningu og landslag.

Ég hef ferðast talsvert um suður- og suðvesturland á undanförnum árum (og norðvesturland og Eyjafjarðarsvæðið áður en ég flutti til Reykjavíkur). Þetta hafa nánast allt saman verið dagsferðir, sem takmarkaði óneitanlega hversu langt ég komst. Ég held að það lengsta sem ég hef farið út frá Reykjavík í einni dagsferð hafi verið að Skógum. Ég ætlaði reyndar að fara alla leið að Jókulsárlóni á Breiðamerkursandi í þeim leiðangri, en þá hefði ég þurft að geta stoppað einhvers staðar á leiðinni til að leggja mig, því það er þreytandi að sitja undir stýri þegar veðrið er eins og það var þennan dag: glampandi sól og steikjandi hiti sem gerðu það að verkum að í hvert skipti sem ég stoppaði lengur en korter varð bíllinn eins og bakarofn að innan og það tók talsverðan tíma að kæla hann niður aftur. Á meðan sat ég sveitt og sólbrennd í bílstjórasætinu og leið eins og ég væri um það bil að fá hitaslag. Það er nefnilega þreytandi að keyra í góðu veðri, sérstaklega þegar maður hefur sólina í andlitið megnið af ferðinni.

Kosturinn við bílinn er að ég þarf ekki lengur að vera á harðaspani milli áhugaverðra staða í dagsferðum (dæmi: Snæfellsnesið á 10 tímum með 10 stoppum - var illa þreytt þegar ég kom heim), heldur get ég tekið mér góðan tíma til að skoða mig um, taka myndir og fara í gönguferðir, vitandi að mín bíður möguleiki á að fá mér þægilegan síðdegislúr - ekki ónotalega kríu í framsætinu - og eitthvað kalt að drekka, ekki í næstu sjoppu heldur strax og ég kem í bílinn.

Nú mundi einhver eflaust spyrja hvort ég hefði ekki bara getað keypt mér gistingu í þessum ferðum mínum, en svarið við því er að það er engan veginn öruggt að maður geti fengið gistingu á sumrin með litlum fyrirvara og svo veit ég oft ekki hvar ég enda uppi. Ég hef t.d. lagt af stað upp á Þingvelli með það fyrir augum að aka hringinn umhverfis vatnið, en endað með því að keyra Kaldadalinn í staðinn.

Nú get ég bara tekið því með rónni, hvílt mig þegar ég er hvíldar þurfi og tekið alla helgina frá föstudagseftirmiðdegi fram á sunnudagskvöld til að ferðast, í stað þess að þeytast af stað snemma á laugardagsmorgni og koma þreytt heim um kvöldið.

En nú er bíllinn orðinn ferðafær, og ég er reyndar búin að prufukeyra hann og vígja. Meira um það síðar.

Þetta er búinn að vera skemmtilegur tími og bloggið hefur hjálpað mér að halda utan um framkvæmdirnar. Ég hef hugsað mér að halda áfram að blogga um bílinn hérna og ætla að reyna að blanda saman því sem er skemmtilegt, s.s. frásögnum af atvikum sem koma fyrir á ferðalögum og stöðum sem ég heimsæki, og því sem er hagnýtt, þ.e. það sem ég læri um húsbílalífið á ferðum mínum og upplýsingar um húsbíla- og tjaldstæði, sundlaugar og fleira sem getur hjálpað húsbílafólki og öðrum ferðalöngum að skipuleggja ferðir. Það gætu jafnvel slæðst með stöku uppskriftir, og auðvitað verða líka myndir.

Ferðalagið er bara rétt að byrja.

 

Athugasemdir

[Svava 18.5.2015 kl. 13:18]

Til hamingju með húsbílinn - það er búið að vera mjög gaman að fylgjast með þessu ferli hjá þér frá upphafi! Ég efast ekki um að þú átt eftir að ferðast út um allt land á þessum glæsilega fararskjóta :)

[Ingibjörg 19.5.2015 kl. 11:11]

þú verður að fara að drífa þig af stað í ferðalög svo að við fáum meira að lesa!  þú ert svo skemmtilegur penni :-)

[JG, 20.5.2015 kl. 07:30]

Takk, elskurnar mínar. Ég er með tveir greinar í skrifum sem ættu að birtast innan skamms.