Ferðaáætlunin, seinni hluti

Síðasta færsla endaði í Augsburg. Þaðan er ætlunin að fara Landsberg am Leich, og síðan er það pílagrímakirkjan í Wies (annar UNESCO-staður) á leiðinni til Hohenschwangau, en þar eru Neuschwanstein- og Hohenschwangau-kastalarnir.

Síðan taka við tveir valkostir: í vestur í átt að Bodensee-vatni til Konstanz og út á Reichenau-eyju í gegnum Kempten og Regensburg, eða suður til Liechtenstein í gegnum Austurríki og þaðan upp til Konstanz í gegnum St. Gallen í Sviss (þar er St. Gall-klaustrið, sem er á heimsminjaskrá) og meðfram suðurströnd Bodensee. Ég ímynda mér að leiðin meðfram Bodensee hljóti að vera falleg.

Aftur er það tíminn sem fær að ráða. Hvor leiðin sem verður fyrir valinu, þá verður það syðsta stoppið á leiðinni.

Frá Konstanz liggur leiðin til Freiburg og þaðan til Strasbourg í Frakklandi, etv. í gegnum Colmar, aftur yfir til Þýskalands til Baden-Baden, Speyer (dómkirkjan þar er á skrá UNESCO) og Heidelberg, hugsanlega krókur til Mannheim og síðan upp til Lorsch (þar er gamalt klaustur sem er á skrá UNESCO) og Darmstadt. Þaðan annað hvort beint upp til Hanau og þar inn á Märchenstrasse, eða sleppa Hanau og taka krók upp í gegnum Rínardalinn í gegnum Mainz, Rüdesheim am Rhein og Bingen til Koblenz og þaðan til Alsfeld gegnum Limburg og Wetzlar.

Þaðan upp eftir Märchenstrasse, gegnum Schwalmstadt, Fritzlar og Kassel, þar sem ætlunin er að heimsækja Bergpark Wilhelmshöhe, enn einn staðinn á heimsminjaskrá, og síðan til Höxter til að skoða Scloss Corvey, sem einnig er á skránni góðu. Síðan áfram eftir Märchenstrasse í gegnum Bodenwerder og Hamelin, etv. með stoppi í Hanover og þaðan áfram til Danmerkur, með einhverju stoppum á leiðinni eftir því sem tími gefst.

Eins og ég minntist á í síðustu færslu við ég helst ekki þurfa a fara í gegnum Hamborg, en það er auðleyst með því að skella sér upp á Lüneborgarheiði og heimsækja Celle og Lüneburg. Verst að ég verð þarna að vorlagi - það er nefnilega örugglega frábært að vera þar um haust þegar lyngið blómstrar. Það hef ég einu sinni upplifað í skosku hálöndunum og gleymi aldrei.

Mér reiknast til að stysta útgáfan af leiðinni sé um 3.800 km og sú lengsta um 4.200 km. Þetta er ekki sérstaklega mikil vegalengd fyrir 27 daga, a.m.k. ekki miðað við að ég hef ekið rúmlega 1.300 km langan Hringveginn á 6 dögum án þess að vera neitt sérstaklega að flýta mér, og vegirnir hérna á Fróni eru talsvert verri en í Þýskalandi og hámarkshraðinn minni...sem gefur mér efni í annan pistil.

Au revoir!