Í framhaldi af seinni póstinum frá því í gær

Ég setti sem sagt inn nýja prófílmynd á tumblr bloggið mitt fyrir um hálfum mánuði síðan. Hún sýnir efri partinn á andlitinu á mér með neðri hlutann falinn á bak við bók, og bert höfuðleðrið fyrir ofan - reyndar sama prófílmynd og ég nota hér, nema það sést í meira af hausnum. Ég birti hana líka í bloggfærslu, ásamt mynd tekinni beint ofan á nýrakaðan kollinn á mér.

Ég vissi svo sem að skallblætiliðið mundi fyrr eða síðar taka við sér, hafði enda fundið slatta af svoleiðis bloggum þegar ég var að leita mér upplýsinga um hvernig væri best að viðhalda lúkkinu (skafa vs. klippur vs. rakvél) og fara að í sambandi við rakakrem vs. hárnæringu, hausþvott með sjampói vs. sápu og annað slíkt.Það komu nokkur læk og nokkur endurblogg, og svo hélt ég að það væri búið.

Mér er alveg sama um þetta, en í gær var ég svo að skoða listann yfir læk og endurblogg á færslum og nýja fylgjendur, og rak þá augun í að skallamyndin hafði verið endurblogguð á klámblogg. Það var hrollur, og hann ekki góður. En þetta er auðvitað víti til varnaðar þeim sem pósta myndum á netið.

Í morgun var svo komið aðdáendabréf. Hvort það kom í gegnum klámsíðuna, blætisíðu eða út af leit, það veit ég ekki. Ég veit heldur ekki alveg hvort ég þori að svara því.

En sú æla!

Það er eitt þegar skallinn á manni endar inni á fetish-bloggum þar sem einfaldlega er dáðst að fallegum höfuðleðrum án nokkurs dónaskapar.

Það er annað þegar hann er kominn inn á klámsíður.

Öllu er nú hægt að rúnka sér yfir.